Την Παρασκευή 29
Νοεμβρίου τελέσθηκαν τα εγκαίνια της έκθεσης «Μέρες και αιώνες» του Κύπριου
καλλιτέχνη Χριστόδουλου Παναγιώτου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Στοκχόλμη.
Παρόντες στα εγκαίνια ήταν ο Πρέσβης της Κύπρου στη Σουηδία κ. Ανδρέας
Κακουρής, προσωπικό της Πρεσβείας και πολλοί καλλιτέχνες και φίλοι της
σύγχρονης τέχνης.
Ο καλλιτέχνης Χριστόδουλος Παναγιώτου (γ.1978) έχει ασχοληθεί
με χορογραφία και ανθρωπολογία και συνδυάζει στο πολύμορφο έργο του τις
μεθόδους του ερευνητή και του χορογράφου. Μεταξύ άλλων προσπαθεί μέσα από το
έργο του να προβληματίσει στο τι είναι που μας κάνει να νιώθουμε ότι είμαστε
κομμάτι ενός συγκεκριμένου έθνους, ή ότι ανήκουμε σε μια ξεχωριστή ομάδα, ή
ακόμη πώς διαμορφώνονται οι συλλογικές αφηγήσεις και πώς προβάλλονται εικονικά.
Αυτό γίνεται στο δωμάτιο του Μουσείου όπου εκτίθενται φωτογραφίες από το αρχείο
του ΓΤΠ από τα χρόνια αμέσως μετά την αγγλική αποικιοκρατία.
Το δεύτερο μέρος του έργου που εκτίθεται σε μεγαλύτερο
δωμάτιο του μουσείου, αποτελείται από
κεραμικό πάτωμα στην αίθουσα όπου εκτίθεται, το οποίο κατασκευάστηκε στη
Λεμεσό με νερό της θάλασσας και
μεταφέρθηκε με πλοίο στη Στοκχόλμη. Πηγή
έμπνευσής του καλλιτέχνη ήταν το φωτογραφικό αρχείο της Σουηδικής Αρχαιολογικής
Αποστολής (1927-1931) και ότι επηρεάστηκε ιδιαίτερα από τη φωτογραφία των
κιβωτίων με τα ευρήματα της αποστολής στο λιμάνι της Κερύνειας, να είναι το
1931 έτοιμα για φόρτωση σε πλοίο για τη μεταφορά τους στη Στοκχόλμη, αφού με
συμφωνία της σουηδικής Κυβέρνησης με τη βρετανική αποικιοκρατική διοίκηση τα
μισά από τα ευρήματα θα μεταφέρονταν στη Στοκχόλμη.
Σε κριτική που
δημοσιεύθηκε στην σουηδική ανεξάρτητη συντηρητική εφημερίδα Svenska Dagbladet από την καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Södertörn και ερευνήτρια σε θέματα πολιτιστικής κληρονομιάς Katarina Wadstein MacLeod, αναφέρονται
μεταξύ άλλων τα εξής: «Η έκθεση του Χριστόδουλου Παναγιώτου στο Μουσείο Σύγχρονης
Τέχνης αφορά στην αξιοσημείωτη σχέση μεταξύ αντικειμένου, παράδοσης, ιστορίας
και ταυτότητας. […]Ο Παναγιώτου έχει στη διάθεσή του δύο δωμάτια. Στο ένα
δείχνει φωτογραφίες από τα κυπριακά αρχεία και με πιο καθηλωτικό τρόπο
χρησιμοποιείται η πολιτιστική κληρονομιά για να αναδημιουργήσει μια κοινωνία
που δεν υπήρξε ποτέ. Στο άλλο δωμάτιο, που είναι πολύ μεγαλύτερο σε έκταση,
απλώνεται το κενό. Το έργο τέχνης αποτελείται από κεραμικό πάτωμα, που νόμιμα
μεταφέρθηκε με πλοίο από την Κύπρο, έτσι που μπορούμε να περπατούμε και να
στεκόμαστε πάνω του».
Η έκθεση θα παρουσιάζεται στο Μουσείο μέχρι τις 27
Απριλίου 2014.
______________
9 Δεκεμβρίου, 2013
